• Back

Entering the afterlife.... influence of the beings of light....

The gate to eternity should not frighten anyone, that is God's will.... But man's will all too often takes a different path and makes his entry into the hereafter an hour of deepest anxiety and abandonment instead of an hour of blissful joy. And yet God's goodness has shown him the right path countless times in his earthly life. But because the will of man may not be touched, the father in heaven only ever restricts Himself to indications of all kinds, but not that man must necessarily take a path that leads safely to the goal. And so the human being can organize the hour of separation from the bodily shell according to his own will for joy or for suffering, and he will not be eternally hindered in his will. What effort and endeavour it costs on the part of the beings of light who look after every human being to constantly guide the earthly child onto the right path.... if it does not consciously pursue its high goal.... can be seen from the fact that these beings constantly surround the earth and constantly let their spiritual strength flow to the earthly beings. If people would willingly surrender to every impulse of the heart it would be easy for the beings caring for them to shape people to highest perfection; yet how rarely does an earthly child live in the clear realization that it should only live on earth for its perfection, and how rarely does this result in a complete integration into divine will.... People are far more likely to struggle with the thoughts that want to impose themselves on them, which want to influence people in that direction.... What they should do in order to live in a God-pleasing way mostly does not appeal to them; they do not think of the end of their body and the therefore imperfect state of their soul but only of the body and its well-being, and it is therefore incredibly difficult for the beings of light to exert any influence on such earthly children, and thus the help which can be offered to them is very little, although it is available to them unmeasured.... But man believes that he does not need such help because he believes himself to be strong enough to carve out his own life and does not really think about the actual purpose of life. Behold, this is the great mistake of mankind, that it trusts its own strength too much.... and is therefore proud and arrogant.... True faith must be manifested through humility. The less a person trusts himself, the more he desires help.... And it is truly the right help to hope for from the beings standing in the light.... The earthly child has to struggle unbelievably and its strength would weaken prematurely if spiritual help were not always ready for it.... And this spiritual help also warns against too quick a judgement if it appears as if the lord chooses spiritually pre-trained people for His work on earth, i.e. people who are well-instructed by perfect beings. This view could confirm people in their opinion that God's will assigns this or that office to a person and that it is therefore irrelevant how far a person's spiritual maturity is.... Oh no, every human being must struggle with all his strength.... firstly for knowledge.... and this struggle is particularly difficult and should therefore be emphasized.... and then to make his will compliant and to submit to the divine will without resistance. Only he who offers his will to the lord will be chosen for an office which is of very special importance.... But every person's struggle should lead to the fact that the human being should hand himself over to his spiritual helpers and thus allow himself to be guided by them onto the right path which leads through the gate to eternity, thus to heavenly bliss with utmost certainty.... and you will not need to shy away from the hour of death but it will only mean a release from the physical shell for you....

Amen

Binnenkomst in het hiernamaals – Invloed van de lichtwezens

De poort naar de eeuwigheid mag geen mens afschrikken. Zo is de wil van God. Maar de wil van de mens gaat alleen te vaak een andere weg en maakt van de binnenkomst in het hiernamaals een moment van de diepste vrees en verlatenheid in plaats van een moment van de zaligste vreugde. En de goedheid van God heeft hem toch talloze malen in zijn leven op aarde de juiste weg gewezen. Maar omdat de wil van de mens niet aangetast mag worden, beperkt de Vader in de hemel Zich altijd alleen maar tot aanwijzingen van verschillende aard, maar nooit zo, dat de mens gedwongen een weg moet gaan, die zeker naar het doel leidt. En zo is de mens in staat om het moment van de scheiding van het lichamelijke omhulsel steeds volgens eigen wil tot vreugde of tot leed te vormen, en hij zal eeuwig niet in zijn wil gehinderd worden.

Welke moeite en inspanning het aan de kant de lichtwezens, die elk mens begeleiden, het mensenkind voortdurend op de juiste weg leiden als deze zijn hoge doel niet bewust nastreeft, nu kost, is hieruit op te maken, dat deze wezens de aarde onophoudelijk omgeven en onophoudelijk hun geestelijke kracht naar de aardse wezens toe laten stromen. Als de mensen zich gewillig aan elke opwelling van het hart over zouden willen geven, zou het voor de hen begeleidende wezens gemakkelijk zijn om de mensen tot de hoogste volmaaktheid te vormen. Maar hoe zelden leeft een mensenkind in het zuivere besef, dat het op aarde alleen voor zijn vervolmaking moet leven? En hoe zelden heeft dat hieruit een volledig aanpassen aan de goddelijke wil tot gevolg?

De mensen verkeren veel meer in strijd met de gedachten, die zich aan hen opdringen, die de mensen naar elke richting zouden willen beïnvloeden. Wat ze moeten doen om op een God welgevallige manier te leven, bevalt hen meestal niet. Ze denken niet aan het einde van hun lichaam en de dus onvolmaakte toestand van hun ziel, maar alleen maar aan het lichaam en diens welzijn. En daarom is het voor de lichtwezens ongelofelijk moeilijk om één of andere invloed op zulke mensenkinderen uit te oefenen. En dus is de hulp, die hun geboden kan worden, zeer gering, ofschoon het hun mateloos ter beschikking staat.

Maar de mens gelooft zulke hulp niet nodig te hebben, omdat hij zichzelf sterk genoeg waant om zijn leven op te bouwen en hij niet goed over het eigenlijke levensdoel nadenkt. Kijk, het is de grote fout van de mensheid, dat ze haar eigen kracht al te zeer vertrouwt en dat ze daarom trots en arrogant is. Het ware geloof moet getoond worden door een deemoedig karakter. Hoe minder een mens zichzelf vertrouwt, des te eerder wenst hij hulp. En dan is de juiste hulp van de wezens, die in het licht staan, heus te verwachten. Het mensenkind moet ongelofelijk worstelen en zijn kracht zou vroegtijdig afnemen, als er geen geestelijke hulp voor hem klaar zou staan.

En deze geestelijke hulp waarschuwt ook voor een al te snel oordeel, als het er de schijn van heeft, dat de Heer voor Zijn werkzaam zijn op aarde voor van tevoren ontwikkelde mensen kiest. Dat wil zeggen mensen, die door volmaakte wezens goed onderricht zijn. Deze opvatting zou de mensen in hun mening kunnen sterken, dat de wil van God één of andere taak aan die mensen geeft en het dus onbelangrijk is, hoe ver de geestelijke rijpheidsgraad van de mens is. O nee, elk mens moet met al zijn kracht strijden om eens het inzicht te krijgen. En dit worstelen is bijzonder zwaar en daarom moet het op de voorgrond geplaatst worden. En dan moet zijn wil onderworpen worden en zonder tegenstand moet het zich schikken naar de wil van God.

Alleen degenen, die hun wil aan de Heer opofferen, worden gekozen voor een taak, die van heel bijzonder belang is. Maar het worstelen van elk mens moet ertoe leiden, dat de mens zich aan zijn geestelijke hulpkrachten overgeeft en zich dus door hen naar de juiste weg, die naar de poort van de eeuwigheid, dus met zekerheid naar de hemelse gelukzaligheid voert, laat leiden. En jullie zullen niet terug hoeven schrikken voor het moment van de dood, want ze zal voor jullie slechts een verlossing uit het lichamelijke omhulsel betekenen.

Amen