Kundgabe mit Übersetzung vergleichen
(Fortsetzung zu Nr. 8883) Zur Frage: Welchen Ausgang hatte das Böse?....
Ich kann keinen Irrtum dulden, doch immer muß sich Mir ein geeignetes Gefäß zur Verfügung stellen, durch das Ich die reine Wahrheit zur Erde leiten kann. Darum bin auch Ich an Gesetze gebunden, denn Mein Gegner fordert das gleiche Recht, euch Menschen in den Irrtum zu verstricken, und obgleich Ich die Macht habe über ihn, so wende Ich sie doch nicht an.... Ich überlasse es dem Menschen selbst, wie er sich einstellt dem Irrtum gegenüber, aber immer werde Ich ihn dazu bewegen, sich mit dem Irrtum auseinanderzusetzen. Denn er soll ein jedes Glaubensgut prüfen, er soll über alles nachdenken, aber nicht blindlings alles annehmen, was ihm als "Wahrheit von Mir" vorgesetzt wird. Denn immer schaltet sich Mein Gegner ein, wo ihm nur Gelegenheit geboten wird.... Nicht Ich leite euch in falsches Denken.... Ich werde jedem, der ernsthaft die Wahrheit begehrt, diese auch schenken. Doch Ich kann es nicht verhindern, wenn ihr seinen Einflüsterungen Gehör schenkt. Und so auch konnte Ich ihm nicht wehren, eine völlig falsche Darstellung zu geben über Mein eigentliches Wesen.... ihr nahmet diese auch an, weil ihr selbst euch diese Frage schon oft gestellt hattet und sie also euch selbst in Gedanken beantwortetet. Und da es Meinem Gegner daran lag, euer Denken in die Irre zu leiten, ist gerade diese wichtigste Frage, woher das Böse seinen Ausgang nahm, euch so beantwortet worden, wie ihr selbst es wolltet.... jedoch weit von der Wahrheit abweichend. Und Ich mußte zuvor ein reines Gefäß füllen, euch alle Erschaffungsvorgänge ausführlich erläutern, Ich mußte es euch zu begründen suchen, daß Ich als höchst vollkommen erkannt werden will, Ich mußte euch Menschen beweisen, daß Ich wieder euch anspreche, um nun auch diesen Irrtum zu berichtigen, der von Mir ein falsches Bild gibt.... ein Bild, das menschlich begrenzt Mein Wesen, mit menschlichen Schwächen und Mängeln.... also unvollkommen ist. Doch es wird auch nun wieder nur der Mensch diese Berichtigung annehmen, dessen Wille ernstlich nach der Wahrheit verlangt.... Zumeist aber hält man einen Irrtum für ausgeschlossen, weil Mein Knecht Mir ganz ergeben war. Und dennoch hatte der Gegner leichtes Spiel, indem er den Verstand beeinflußte, der zuvor sich schon eine Erklärung gab und Mich nicht ernsthaft gerade um Beantwortung dieser Frage anging, die ungewöhnlich wichtig gewesen ist und den Begriff des Wesens der Gottheit in einer Weise verzerrte, daß es dann schwer war, an Meine Vollkommenheit zu glauben.... Und es ist auch jedem einzelnen Menschen überlassen, sich ein Bild von Mir zu gestalten nach seinem Willen.... Doch aufmerksam soll er gemacht werden auf einen Irrtum, der ihn in ganz falsches Denken leitet. Er kann keinen Beweis anfordern, doch er wird es glauben, wenn er Mir treu ergeben ist und immer nur nach der Wahrheit trachtet....
Amen
Übersetzer
Voortzetting van 8883
IK kan geen dwaling dulden, maar steeds moet zich MIJ een geschikt opnamevat ter beschikking stellen, waardoor IK de zuivere waarheid naar de aarde kan leiden. Daarom ben ook IK aan wetten gebonden, want Mijn tegenstander eist hetzelfde recht op. Doch alleen met het onderscheid u, mensen in de dwaling te verstrikken. En hoewel IK de macht over hem heb, wend IK ze toch niet aan. IK laat het aan de mens zelf over hoe hij zich instelt tegenover de dwaling. Maar steeds zal IK hem ertoe bewegen zich grondig bezig te houden met de dwaling.
Want hij moet elke opvatting onderzoeken, hij moet over alles nadenken maar niet blindelings aannemen wat hem als "waarheid van MIJ" wordt aangeboden, want steeds weer komt Mijn tegenstander tussenbeide waar hem maar gelegenheid geboden wordt. Niet IK leid u een verkeerd denken binnen, IK zal ieder die ernstig de waarheid begeert deze ook schenken, maar IK kan het niet verhinderen wanneer u aan zijn influisteringen gehoor schenkt.
En zo ook kon IK hem niet beletten een totaal valse voorstelling te geven over Mijn eigenlijke WEZEN. U nam dat ook aan, omdat uzelf zich deze vraag al vaak gesteld had en hem dus voor uzelf in gedachten beantwoordde. En daar het Mijn tegenstander er om ging uw denken op een dwaalspoor te leiden, is juist deze belangrijkste vraag: waar was het kwade van uitgegaan - u zo beantwoord zoals u het zelf zou willen, maar heel afwijkend van de waarheid. En IK moest eerst een zuiver opnamevat vullen om u alle gebeurtenissen van de schepping uitvoerig te verklaren. IK moest het voor u trachten te motiveren, dat IK als hoogst Volmaakt gezien wil worden. IK moest u, mensen bewijzen dat IK Zelf u weer aanspreek om nu ook deze dwaling recht te zetten, die van MIJ een vals beeld geeft, een beeld, dat menselijk beperkt, Mijn WEZEN met menselijke zwakheden en gebreken laat zien, dus onvolmaakt is.
Maar ook nu weer zal alleen die mens deze rechtzetting aannemen, wiens wil ernstig naar de waarheid verlangt. Meestal echter houdt men een vergissing voor uitgesloten, omdat Mijn knecht (J.L.) MIJ geheel was toegewijd. En toch had Mijn tegenstander nog gemakkelijk spel doordat hij het verstand beïnvloedde, dat zichzelf tevoren al een verklaring gaf en MIJ niet ernstig om beantwoording van juist deze vraag verzocht, die buitengewoon belangrijk geweest is en van het begrip van het WEZEN van de GODHEID een zodanig vals beeld gaf, dat het toen moeilijk was aan Mijn Volmaaktheid te geloven. En het is ook aan ieder mens afzonderlijk overgelaten zich een beeld van MIJ te vormen naar eigen wil. Maar hij moet opmerkzaam gemaakt worden op een dwaling die hem totaal verkeerd laat denken. Hij kan niet om een bewijs vragen, maar hij zal het geloven als hij MIJ trouw is toegedaan en steeds alleen naar de waarheid streeft.
Amen
Übersetzer