• Zurück

Unerträgliche Not....

Eine geraume Zeit noch, und es geht über die Erde eine fast unerträgliche Not. Es ist dies der Beginn einer Epoche, in der sich der Mensch wieder mehr seiner eigentlichen Bestimmung bewußt wird, denn diese Not läßt ihn zu Gott finden, ihn aber auch bei Ihm verbleiben in ferneren Zeiten. Und es wird diese Not sich äußern in ganz verschiedener Form, doch immer werden höhere Gewalten die Ursache sein, also niemals der Mensch aus eigener Kraft fähig, die Not abzuwenden oder zu verringern. Und also finden die Menschen den Weg zu Gott dadurch eher als zuvor, und darum vermittelt der Herr dem Menschen Sein Wort, auf daß er in dieser Zeit der Not einen Halt habe, auf daß er durch dieses Wort erstarke und sich aus ihm Kraft hole für die Zeit der schweren Prüfungen. Und wieder muß gesagt werden, daß nur dort, wo das göttliche Wort in Empfang genommen wird.... wo das Licht aus den Himmeln leuchtet.... auch eine spürbare Erleichterung der irdischen Not zutage tritt. Es wird der Mensch sich seinen Leidenszustand verringern können, so sein Wille zu Gott gerichtet ist. Es ist dies erster und letzter Beweggrund, daß Gott solche Not über die Erde gehen läßt. Und es wird kein Land davon verschont bleiben, es werden alle Menschen Leid ertragen müssen, weil der Sinn und Zweck des Leidens die Rückkehr zu Gott ist, weil die Gedanken, die sich von Gott getrennt haben, wieder sich Ihm zuwenden sollen. Doch Seinen Schutz verheißet der Herr denen, die Ihn lieben.... Und so der Glaube an diese Verheißung stark ist, geht der Mensch unbeschädigt an Leib und Seele aus aller Trübsal hervor. Es nimmt der Vater im Himmel Selbst Sich dieses Kindes an, und Er geleitet es durch alle Gefahren hindurch. Es ist nun klar ersichtlich, daß nur das Zuwenden zu Gott Rettung bringt aus schwerster Not, jedoch nicht alle Menschen beugen sich dem göttlichen Willen, nicht alle Menschen ziehen die Konsequenzen und verringern ihren Abstand von Gott.... Ihr Wille gilt vielmehr in verstärktem Maß der Rückgewinnung irdischer Güter und dem Wiederherstellen des alten Lebenszustandes. Und also hat jenen Menschen die große Not keine Änderung ihres Denkens gebracht, der Wille zur Materie, zum Bösen, ist erheblich stärker geworden, der Gedanke an Gott jedoch minimal oder gänzlich ausgeschaltet. Solchen Menschen das Wort Gottes nahebringen zu wollen ist erfolglos. Sie können anders nicht von der Vergänglichkeit irdischen Besitzes überzeugt werden, und so der gänzliche Verfall ganzer Landstrecken ihnen dies nicht deutlich genug zum Bewußtsein brachte, ist jeglicher Hinweis vergeblich.... Der Hang zur Materie ist größer und wird auf Erden kaum überwunden werden können. Wiederum kann aber das Verlangen nach dieser nicht zu gleicher Zeit Verlangen nach Gott und Seinem Wort auslösen. Folglich wird der Mensch letzterem ablehnend gegenüberstehen. Und es ist dieser Zustand weit trostloser als zuvor, weil auch das letzte Hilfsmittel versagt hat und der Mensch nicht in seinem freien Willen behindert werden kann. Es sind dies die Seelen, die der Satan völlig in seiner Gewalt hat, nur das Gebet für solche Menschen kann einen verändernden Einfluß ausüben, sofern tiefe Liebe zu jenen Unglücklichen sie aus der Not der Seele befreien möchte....

Amen

Ondraaglijke nood

Nog een geruime tijd en er gaat een bijna ondraaglijke nood over de aarde. Dit is het begin van een tijdvak, waarin de mens zich weer meer van zijn eigenlijke bestemming bewust wordt. Want deze nood laat hem de weg naar God vinden, maar laat hem ook bij Hem vertoeven in toekomstige tijden. En deze nood zal zich uiten in heel verschillende vorm, maar steeds zullen hogere krachten de oorzaak zijn. De mens zal dus nooit in staat zijn uit eigen kracht de nood af te wenden of te verminderen. En dus vinden de mensen de weg naar God daardoor eerder dan voorheen. En de Heer brengt de mens Zijn Woord over, opdat hij in deze tijd een houvast zal hebben, opdat hij door dit Woord zal worden gesterkt en er voor zichzelf kracht uit haalt voor de tijd van de zware beproevingen.

En weer moet worden gezegd, dat alleen daar, waar het goddelijke Woord in ontvangst wordt genomen, waar het licht uit de hemel schijnt, er ook een duidelijk merkbare verlichting van de aardse nood te zien is. De mens zal voor zichzelf zijn toestand van lijden kunnen verkleinen, als zijn wil gericht is op God. Dit is de voornaamste en uiteindelijke reden, dat God een dergelijke nood over de aarde laat gaan. En er zal geen land van verschoond blijven. Alle mensen zullen leed moeten doorstaan, omdat de zin en het doel van het lijden de terugkeer naar God is; omdat de gedachten, die God hebben losgelaten, zich weer op Hem moeten richten.

Maar de Heer belooft Zijn bescherming aan diegenen, die Hem liefhebben. En als het geloof aan deze belofte sterk is, komt de mens niet beschadigd aan lichaam en ziel uit alle ellende tevoorschijn. De Vader in de hemel Zelf bekommert Zich om dit kind. En Hij leidt het door alle gevaren heen. Het is nu duidelijk zichtbaar, dat alleen het zich naar God keren redding brengt uit de ergste nood. Maar niet alle mensen onderwerpen zich aan de Wil van God. Niet alle mensen trekken de consequenties en verkleinen de afstand tot God. Hun wil is veelmeer in versterkte mate gericht op het terug verkrijgen van aardse goederen en het herstellen van de oude toestand waarin ze leefden.

En dus heeft de grote nood die mensen geen verandering van hun denken gebracht. Het verlangen naar materie, naar het kwaad, is beduidend sterker geworden. De gedachte aan God is echter minimaal of helemaal uitgeschakeld. Zulke mensen kennis te willen laten maken met het Woord Gods is zonder succes. Ze kunnen niet anders van de vergankelijkheid van aards bezit worden overtuigd. En waar het totale verval van gehele landstreken dit niet duidelijk genoeg tot hen kon laten doordringen, is elke aanwijzing tevergeefs.

De hang naar de materie is groter en zal op aarde nauwelijks kunnen worden overwonnen. Maar wederom kan het verlangen hiernaar niet tegelijkertijd een verlangen naar God en Zijn Woord teweegbrengen. Bijgevolg zal de mens afwijzend staan tegenover dit laatste. En deze toestand is heel wat troostelozer dan tevoren, omdat ook het laatste hulpmiddel heeft gefaald en de mens niet in zijn vrije wil belemmerd kan worden. Dit zijn de zielen, die de satan geheel in zijn macht heeft. Alleen het gebed voor zulke mensen kan een veranderende invloed uitoefenen, voor zover diepe liefde voor die ongelukkige mensen hen graag uit de nood van de ziel wil bevrijden.

Amen