• Zurück

Zeremonien.... Gotteskindschaft....

Es ist also der Wille Gottes übergangen worden, und es hat sich daraus ein Mißstand gebildet, der den Glauben ernstlich gefährdet. Wenige Menschen nur erfassen den Kern, und diese wenigen erfüllen wohl die vorgeschriebenen Gebote, sind aber gleichzeitig dem Herrn so verbunden, daß sie aus dieser Verbindung die Kraft schöpfen, welche sie jedoch dem Erfüllen jener Gebote zuschreiben. Es schadet diese irrige Ansicht zwar nicht seiner Seele, jedoch kann auch ohne äußerlich erkennbare Zeremonien jene Kraft dem Menschen zufließen, so nur sein Herz den Zusammenschluß mit Gott sucht und anbahnt. Wohingegen die Zeremonien ohne den innigen Zusammenschluß keinerlei Segen nach sich ziehen. Es ist weiterhin wichtig, einmal Stellung zu nehmen zur Frage der Gotteskindschaft. Laut Dogma hat nur der Katholik Anspruch darauf, sich ein Kind Gottes nennen zu dürfen. Es ist dies eine völlig falsche Auffassung, die durch nichts zu begründen ist. Wer sich angelegen sein läßt, unverdrossen an sich zu arbeiten, und also strebt nach Vollkommenheit, wer immer nur sich selbst und sein Handeln einer strengen Prüfung unterzieht, wer ständig trachtet, den göttlichen Willen zu erfüllen, dem ist es ernst um die Kindschaft Gottes, und diesen sieht der Vater als Sein Kind an. Nie aber sind Pflichten und ihre Erfüllung so wertvoll wie ein freudiges Gott-Dienen in aller Willensfreiheit. Der Zwang läßt niemals den eigenen Willen tätig werden. Das Erfüllen der Gebote im Zwangszustand ist nicht besonders verdienstvoll vor Gott, doch die geringste freiwillige Hingabe an seinen Schöpfer außerordentlich fortschrittlich für die Seele des Menschen. Und also hat Gott wohl stets Seinen Willen den Menschen nahegebracht, Er hat aber nimmermehr geboten, pflichtgemäß Seinen Willen zu erfüllen, denn Ihm ist nur von Wert, so sich der Mensch selbst überwindet und aus Liebe zu Gott manches auf sich nimmt, denn nun erst beuget sich der Wille des Menschen und strebet bewußt die Verbindung mit dem Vater im Himmel an, nun erst wird das Verhältnis des Kindes zum Vater angebahnt; es bemüht sich der Mensch, einem Kind gleich dem Vater im Himmel gehorsam zu sein, es liebt das Kind seinen Vater und sucht Ihm Freude zu machen und sich selbst so zu gestalten, daß es der Vater liebevoll an Sein Herz nimmt, und also erstrebt der Mensch bewußt die Gotteskindschaft....

Amen

Ceremoniën - Kindschap Gods

De Wil van God is dus genegeerd en daaruit is een wantoestand ontstaan, die het geloof ernstig in gevaar brengt. Maar weinig mensen begrijpen de kern en deze weinige vervullen wel de voorgeschreven geboden, maar zijn tegelijkertijd zo met de Heer verbonden, dat ze uit deze verbinding de kracht putten, die ze echter toeschrijven aan het vervullen van die geboden. Deze verkeerde opvatting schaadt weliswaar zijn ziel niet, maar ook zonder uiterlijk herkenbare ceremoniën kan de mens die kracht toevloeien, als zijn hart alleen maar de aaneensluiting met God zoekt en er de weg voor baant. Terwijl de ceremoniën zonder innige aaneensluiting helemaal geen zegen als gevolg zullen hebben.

Verder is het belangrijk eens een standpunt in te nemen met betrekking tot de vraag over het kindschap Gods. Volgens dogma heeft alleen de katholiek er recht op, zich een kind Gods te mogen noemen. Dit is een totaal verkeerde opvatting, die door niets is te motiveren. Wie het zich eraan gelegen laat liggen, onverdroten aan zich te werken en dus streeft naar volmaaktheid, wie steeds maar zichzelf en zijn handelen aan een streng onderzoek onderwerpt, wie voortdurend probeert de goddelijke Wil te vervullen, die neemt het kindschap Gods serieus en deze beschouwt de Vader als Zijn kind. Maar nooit zijn plichten en hun vervulling zo waardevol als een blijmoedig dienen van God in alle wilsvrijheid. Dwang laat nooit de eigen wil aktief worden.

Het vervullen van de geboden in een toestand van dwang is niet bijzonder verdienstelijk voor God, maar de geringste vrijwillige overgave aan Zijn Schepper is uitermate bevorderlijk voor de vooruitgang van de ziel van de mens. En dus heeft God wel steeds de mensen met Zijn Wil in aanraking laten komen, maar Hij heeft nooit bevolen plichtmatig Zijn Wil te vervullen, want voor Hem is het alleen van waarde, wanneer de mens zichzelf overwint en uit liefde tot God van alles op zich neemt. Want nu pas buigt de wil van de mens zich en streeft hij bewust naar de verbinding met de Vader in de hemel. Nu pas wordt de weg gebaand voor de verhouding van het kind met de Vader. De mens doet zijn best, de Vader in de hemel gehoorzaam te zijn gelijk een kind. Het kind heeft zijn Vader lief en probeert Hem plezier te doen en zichzelf zo te vormen, dat de Vader het vol Liefde aan Zijn Hart drukt en aldus streeft de mens bewust naar het kindschap Gods.

Amen